„Piotr i Jan, uwolnieni, przybyli do swoich i opowiedzieli, co do nich mówili arcykapłani i starsi. A ci, wysłuchawszy tego, wznieśli jednomyślnie głos do Boga”. Jednym z owoców zmartwychwstania i działania Ducha Świętego w pierwszej wspólnocie wierzących jest jedność, która tu wyraża się w jednomyślnym głosie, albo lepiej w jednomyślnej modlitwie. Mówić jednym głosem w sprawach ważnych i esencjalnych, jest znakiem „jednego serca i jednego Ducha”. „Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących”. (Dz. 4,32). To nie owoc przemyśleń, uzgodnień, kompromisów. Autorem jedności jest Duch Święty. O ile go słuchamy. Bo w każdym z nas istnieje pokusa buntowania się wobec woli Boga i pierwszą pokusą jest ta, by zdetronizować…

„Zmartwychwstanie ucznia zaczyna się od tego wiernego i cierpliwego miłosierdzia, od odkrycia, że Bóg niestrudzenie wyciąga do nas rękę, by nas podnieść z naszych upadków. Chce, abyśmy Go postrzegali w ten sposób: nie jako pana, z którym musimy się rozliczyć, ale jako naszego Ojca, który zawsze nas podnosi. W życiu chodzimy naprzód po omacku, jak dziecko, które zaczyna chodzić, ale upada; kilka kroków i znowu upada; pada i znowu upada, i za każdym razem, ojciec je podnosi. Ręką, która zawsze nas podnosi, jest miłosierdzie: Bóg wie, iż bez miłosierdzia zostajemy na ziemi, że, abyśmy chodzili, trzeba postawić nas na nogi. Możesz mieć obiekcje: „Ale nigdy nie przestanę upadać!”. Pan o…

Słowo na dziś: I. Dz 2, 42 – 47II. 1P 1, 3 – 9 III. Ewangelia J 20, 19 – 31 „Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się nim i weselmy”. Niedziela w oktawie Paschy, II niedziela Wielkanocna (nie po Wielkanocy!), niedziela Miłosierdzia Bożego, to nie dzieło nasze. To dzień, który Pan uczynił. To owoc Jego Paschy, Jego Męki i Zmartwychwstania. To plan zbawienia, owoc Jego nieskończonego miłosierdzia otwarty na każdego człowieka i którego dzisiejszy człowiek tak bardzo potrzebuje. To głosił z mocą św. Jan Paweł II. Dzisiejszy człowiek, mimo pozornej niezależności i dobrobytu, który osiągnął, mimo rozwoju nauki i techniki, jest ciągle zagubiony i niepewny, bardzo samotny i często…

Słowo na dziś: I. Dz 3, 13 – 21II. Ewangelia Mk 16, 9 – 15 W dzisiejszym pierwszym czytaniu słyszymy jak zakończyła się historia uzdrowienia chromego od urodzenia, o którym słowo opowiada nam już od czterech dni. Uzdrowienie to było punktem wyjścia do drugiego kerygmatu Piotra wygłoszonego w Świątyni Jerozolimskiej. To doprowadziło do tego że Piotr i Jan zostali postawieni przed  Sanhedrynem. „Przełożeni i starsi, i uczeni, widząc odwagę Piotra i Jana, a dowiedziawszy się, że są oni ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się”. Moc przepowiadania nie tyle zależy od elokwencji czy mądrości ludzkiej, ale znajduje swoją siłę w obecności Ducha Świętego, „który daje świadectwo naszemu duchowi”. Wypełnia się w…

Słowo na dziś: I. Dz 4, 1 – 12II. Ewangelia J 21, 1 – 14 Sadyceusze w dzisiejszym pierwszym czytaniu są oburzeni tym że uczniowie nauczali lud a przede wszystkim tym, że głosili „zmartwychwstanie umarłych w Jezusie”.  Głosili więc oni nie tylko to że Chrystus zmartwychwstał ale przede wszystkim to że w Nim śmierć została pokonana, że istnieje możliwość zmartwychwstania dla każdego z nas. To powstanie z martwych zapowiada zmartwychwstanie naszego ciała ale realizuje się także w doświadczeniu zmartwychwstania duchowego już dziś, już teraz. Przez wiarę: „Każdy kto w Niego wierzy ma życie wieczne” głosi św. Jan w swojej Ewangelii. „A wielu z tych, którzy słyszeli naukę, uwierzyło”. Tym, który…

Uderzyło mnie dzisiaj to, że słowo mówi że „chromy, uzdrowiony, trzymał się Piotra i Jana”. Nigdy na to nie zwróciłem uwagi. Ważne jest trzymać się tego miejsca gdzie doświadczyliśmy lub doświadczamy uleczenia. Trzymać się wspólnoty Kościoła (gdzie dwóch lub trzech jest w imię moje, tam Ja jestem!), która nie swoją mocą i nie swoją jakąś nadzwyczajnością ale dzięki obecności Chrystusa Zmartwychwstałego, stawia człowieka na nogi. „Dlaczego dziwicie się temu? I dlaczego także patrzycie na nas, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi?”. I tu następuje drugi kerygmat Piotra. Głosi on Dobrą Nowinę wychodząc od kerygmatu negatywnego tzn. od konieczności uznania swojego grzechu: „wy jednak wydaliście Jezusa i zaparliście…

Słowo dzisiejsze przychodzi do nas byśmy trwali w radości Zmartwychwstania i przeżywali ten tydzień razem z całym Kościołem, tak jak gdyby był to jeden i ten sam dzień: pierwszy dzień tygodnia. Chromy od urodzenia to ty i ja, to obraz kondycji człowieka niezdolnego chodzić w woli Bożej i zmuszonego żebrać o trochę uwagi, o trochę afektu, zainteresowania, o trochę życia. Bo człowiek żyje gdy czuje się kochany i gdy kocha. „Gdy Piotr i Jan wchodzili do świątyni na modlitwę o godzinie dziewiątej, wnoszono właśnie pewnego człowieka, chromego od urodzenia. Umieszczano go codziennie przy bramie świątyni, zwanej Piękną, aby wchodzących do świątyni prosił o jałmużnę”. Brama Piękna lub Złota jest jedną…

Dzisiaj święto Chrztu Polski. Ma na celu upamiętnienia chrztu Polski dokonanego 14 kwietnia 966 r. To co najpierw głoszone było jedynie Izraelowi, przez łaskę Boga, zostało nam podarowane w sposób darmowy. Piotr w I czyt. mówi do Żydów: „Niech cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego ukrzyżowaliście, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem”. Chrystus jest Kiriosem, Panem, nad całą naszą rzeczywistością. Nic nie może umknąć Jego mocy. Jedynie człowiek w swojej wolności może odrzucić przepowiadanie zbawienia. Odrzucić lub przyjąć! „Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: Cóż mamy czynić, bracia?”. Lepszym tłumaczeniem niż „przejęli się do głębi serca” byłoby: „poczuli jak ich serce zostało przeszyte”.…

„A oto Jezus stanął przed nimi, mówiąc: Witajcie!”. A dosłownie po grecku: Kairete – Radujcie się! To jak nowe zwiastowanie które zaprasza nas do radości. Tak do radości. Mimo wszystko, a może właśnie dzięki temu wszystkiemu co przeżywamy w tym czasie. Bo nasza historia nie zmierza jedynie do grobu ale przekracza śmierć i otwiera się na życie wieczne. Kruchość naszej egzystencji potwierdzona przez pandemię koronawirusa, jeszcze raz wzywa nas do nawrócenia, tzn. do zwrócenia się we właściwym kierunku, wyrywa nas z naszej samowystarczalności, przewraca do góry nogami nasze pewniki przyzwyczajenia, odrywa nas od tego w czym do tej pory szukaliśmy naszego życia i szczęścia, byśmy wznieśli nareszcie nasze oczy ku…

Chrystus Zmartwychwstał! Prawdziwie Zmartwychwstał! Alleluja! W Świętą Noc Paschalną, Pan kontynuuje Swoje dzieło stworzenia, stwarzając nas na nowo, stwarzając w nas rzeczy nowe, stwarzając w nas to czego nam brakuje: pokorę, radość, pokój. Na nowo podarowuje nam Pan wiarę, budzi ją w nas na nowo: wiarę Abrahama, wiarę Maryji. Na nowo wyprowadza nas z naszego Egiptu, z naszego „ucisku”. Uwalnia nas od grzechu i otwiera nasze groby. Chrystus Zmartwychwstał! To co wydawało się nieodwołalne i wieczne, okazało się jedynie przejściowym tzn. śmierć, która wydawała się (i dzisiaj być może jeszcze wielu wydaje się) czymś ostatecznym i bezsensownym, jest pokonana! Już „nic nie może nas odłączyć od miłości Boga, objawionej w…